Kafka Oteli

Şehir, bir yaranın kabuğuna benziyordu.; Altını kazımak için can attığınız bir doku ama bunuyapmak doğru olmayabilir.; Sahiden iyileşmesini umsak bile asla iyileşmeyecek bir yara,zedelenmiş bir canlılık.; İnsanın dünyada aldığı ilk soluk onu annesiyle ayıran yaranın tazeolduğu sıradadır.; Aralarındaki bağ kesilmiştir.; Doğmanın ilk koşulu kendisini var edenbütünden sıyrılmaktır.; Bebeğin bilincini ayırmak, tek başına yaşamasını sağlamak için onlarıayıran bu kesi, geriye kalan yaralar, zamanla iyileşir ama iz, hep oradadır.; Göbek deliği iştebunu hatırlattığı için bazılarınca çirkin bulunur.; İnsanlar, yaşadıkları şehre görünmeyen birkordonla bağlıdır.; Oradan beslenir, onu anlamaya çalışır, kendini onun içinde tanımlar, terkettiği şehri bile yalnızca doğduğu yer olduğu için aidiyetini tanımlayan bir kanıt olarakkullanır.; Sonuç olarak şehir, yaşayan bir şeydir.; Ancak çoğu kez, daha küçük ölçekte de olsa,tıkanan kendi yaşamımız yüzünden bunu pek fark etmeyiz.; Bununla iftihar etmiyorum amabazen, o kazınması gereken kabuğun bizler olduğunu düşünüyorum.; Elinizdeki roman, kitaptan yaratılan bir şehirdir ve bir şehri tanımanın en iyi yolu oradakaybolmaktır.; Tüm kayıpların birleştiği karanlık bir cennet: KAFKA OTELİ